You have already completed the Test before. Hence you can not start it again.
Test is loading...
This Exam has been restricted to registered users only. Login
You have to finish following quiz, to start this Test:
Results
0 of 10 questions answered correctly
Your time:
Time has elapsed
You have reached 0 of 0 points, (0)
Categories
Not categorized0%
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Answered
Review
Question 1 of 10
1. Question
Read the following passage and then choose the best answer for each question.
There are two main hypotheses when it comes to explaining the emergence of modern humans. The ‘Out of Africa’ theory holds that homo sapiens burst onto the scene as a new species around 150,000 to 200,000 years ago in Africa and subsequently replaced archaic humans such as the Neandertals. The other model, known as multi-regional evolution or regional continuity, posits far more ancient and diverse roots for our kind. Proponents of this view believe that homo sapiens arose in Africa some 2 million years ago and evolved as a single species spread across the Old World, with populations in different regions linked through genetic and cultural exchange.
Of these two models, Out of Africa, which was originally developed based on fossil evidence, and supported by much genetic research, has been favored by the majority of evolution scholars. The vast majority of these genetic studies have focused on DNA from living populations, and although some small progress has been made in recovering DNA from Neandertal that appears to support multi-regionalism, the chance of recovering nuclear DNA from early human fossils is quite slim at present. Fossils thus remain very much a part of the human origins debate.
Another means of gathering theoretical evidence is through bones. Examinations of early modern human skulls from Central Europe and Australia dated to between 20,000 and 30,000 years old have suggested that both groups apparently exhibit traits seen in their Middle Eastern and African predecessors. But the early modern specimens from Central Europe also display Neandertal traits, and the early modern Australians showed affinities to archaic Homo from Indonesia. Meanwhile, the debate among paleoanthropologists continues, as supporters of the two hypotheses challenge the evidence and conclusions of each other.
The passage primarily discusses which of the following
Correct
وقتی که به توضیح ظهور انسانهای مدرن میپردازیم، دو فرضیه اصلی وجود دارد. تئوری “خارج از افریقا” معتقد است که نوع انسان به عنوان یک گونه جدید حدود 150000 تا 200000 سال قبل در افریقا بر صحنه ظاهر شد و متعاقباً جانشین انسانهای قدیمی از قبیل نئاندرتالها شد. مدل دیگر، که به عنوان تحول چند منطقه ای یا پیوستگی منطقه ای شناخته میشود، برای نوع ما ریشه های بسیار قدیمی تر و متنوع تری را مبنا قرار میدهد.طرفداران این دیدگاه معتقدند که نوع انسان حدود 2 میلیون سال قبل در افریقا به وجود آمده و به عنوان گونهای منحصر به فرد در سرتاسر دنیای قدیم[1]، با جمعیتهایی در مناطق مختلف که از طریق ژنتیک و تبادلهای فرهنگی مرتبط بودند، تکامل یافت.
از این دو مدل، خارج از افریقا، که اصالتاً براساس شواهد فسیلی، توسعه یافته، توسط اکثر دانش پژوهانِ سیر تکاملی طرفداری میشود. اکثریت قریب به اتفاق این مطالعات ژنتیکی بر دی ان ای جمعیتهای زنده متمرکز شده است، و اگرچه پیشرفت های کمی در بازیابی دی ان ای نئاندرتال ها ایجاد شده است که به نظر میرسد از نظریهء چند منطقه ای حمایت میکند، احتمال بازیابی دی ان ای هسته ای فسیلهای انسانهای اولیه در حال حاضر بسیار کم است. در نتیجه فسیل ها تا حد زیادی بخشی از بحثِ ریشههای انسانی باقی میماند.
روش دیگر جمع آوری شواهد نظری از طریق استخوانها است. بررسیهای جمجمههای انسانهای مدرن اولیهء اروپای مرکزی و استرالیا که بین 20000 و 30000 سال تاریخ گذاری شده بود، نشان میدهد که ظاهراً هر دو گروه ویژگی هایی را نشان می دهند که در اجداد خاورمیانه ای و افریقایی شان دیده شده است. اما نمونه های مدرن اولیهء اروپای مرکزی همچنین ویژگیهای نئاندرتالی نشان دادند، و استرالیاییهای مدرن اولیه وابستگیهایی به جنس انسان قدیمیِ اندونزی نشان دادند. در همین حال، بحث در میان پائوآنتروپولوژیست ها همچنان ادامه دارد، زیرا طرفداران دو فرضیه، شواهد و نتیجه گیری های یکدیگر را به چالش می کشند.
وقتی که به توضیح ظهور انسانهای مدرن میپردازیم، دو فرضیه اصلی وجود دارد. تئوری “خارج از افریقا” معتقد است که نوع انسان به عنوان یک گونه جدید حدود 150000 تا 200000 سال قبل در افریقا بر صحنه ظاهر شد و متعاقباً جانشین انسانهای قدیمی از قبیل نئاندرتالها شد. مدل دیگر، که به عنوان تحول چند منطقه ای یا پیوستگی منطقه ای شناخته میشود، برای نوع ما ریشه های بسیار قدیمی تر و متنوع تری را مبنا قرار میدهد.طرفداران این دیدگاه معتقدند که نوع انسان حدود 2 میلیون سال قبل در افریقا به وجود آمده و به عنوان گونهای منحصر به فرد در سرتاسر دنیای قدیم[1]، با جمعیتهایی در مناطق مختلف که از طریق ژنتیک و تبادلهای فرهنگی مرتبط بودند، تکامل یافت.
از این دو مدل، خارج از افریقا، که اصالتاً براساس شواهد فسیلی، توسعه یافته، توسط اکثر دانش پژوهانِ سیر تکاملی طرفداری میشود. اکثریت قریب به اتفاق این مطالعات ژنتیکی بر دی ان ای جمعیتهای زنده متمرکز شده است، و اگرچه پیشرفت های کمی در بازیابی دی ان ای نئاندرتال ها ایجاد شده است که به نظر میرسد از نظریهء چند منطقه ای حمایت میکند، احتمال بازیابی دی ان ای هسته ای فسیلهای انسانهای اولیه در حال حاضر بسیار کم است. در نتیجه فسیل ها تا حد زیادی بخشی از بحثِ ریشههای انسانی باقی میماند.
روش دیگر جمع آوری شواهد نظری از طریق استخوانها است. بررسیهای جمجمههای انسانهای مدرن اولیهء اروپای مرکزی و استرالیا که بین 20000 و 30000 سال تاریخ گذاری شده بود، نشان میدهد که ظاهراً هر دو گروه ویژگی هایی را نشان می دهند که در اجداد خاورمیانه ای و افریقایی شان دیده شده است. اما نمونه های مدرن اولیهء اروپای مرکزی همچنین ویژگیهای نئاندرتالی نشان دادند، و استرالیاییهای مدرن اولیه وابستگیهایی به جنس انسان قدیمیِ اندونزی نشان دادند. در همین حال، بحث در میان پائوآنتروپولوژیست ها همچنان ادامه دارد، زیرا طرفداران دو فرضیه، شواهد و نتیجه گیری های یکدیگر را به چالش می کشند.