You have already completed the Test before. Hence you can not start it again.
Test is loading...
This Exam has been restricted to registered users only. Login
You have to finish following quiz, to start this Test:
Results
0 of 10 questions answered correctly
Your time:
Time has elapsed
You have reached 0 of 0 points, (0)
Categories
Not categorized0%
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Answered
Review
Question 1 of 10
1. Question
Read the following passage. Then choose the best answer for each question
Considered the most influential architect of his time, Frank Lloyd Wright (1867-1959) was born in the small rural community of Richland Center, Wisconsin. He entered the University of Wisconsin at the age of 15 as a special student, studying engineering because the school had no course in architecture. At the age of 20 he then went to work as a draughtsman in Chicago in order to learn the traditional, classical language of architecture. After marrying into a wealthy business family at the age of 21, Wright set up house in an exclusive neighborhood in Chicago, and after a few years of working for a number of architectural firms, set up his own architectural office.
For twenty years he brought up a family of six children upstairs, and ran a thriving architectural practice of twelve or so draughtsmen downstairs. Here, in an idyllic American suburb, with giant oaks, sprawling lawns, and no fences, Wright built some sixty rambling homes by the year 1900. He became the leader of a style known as the “Prairie” school – houses with low-pitched roofs and extended lines that blended into the landscape and typified his style of “organic architecture”.
By the age of forty-one, in 1908, Wright had achieved extraordinary social and professional success. He gave countless lectures at major universities, and started his Taliesin Fellowship – a visionary social workshop in itself. In 1938 he appeared on the cover of Time magazine, and later, on a two cent stamp. The most spectacular buildings of his mature period were based on forms borrowed from nature, and the intentions were clearly romantic, poetic, and intensely personal. Examples of these buildings are Tokyo’s Imperial Hotel (1915-22: demolished 1968), and New York City’s Guggenheim Museum (completed 1959) He continued working until his death in 1959, at the age of 92, although in his later years, he spent as much time giving interviews and being a celebrity, as he did in designing buildings. Wright can be considered an essentially idiosyncratic architect whose influence was immense but whose pupils were few.
With which of the following subjects is the passage mainly concerned?
Correct
فرنک لوید رایت (1959-1867) به عنوان تأثیرگذارترین معمار دوره اش، در محلهء روستایی کوچک ریچاَند سِنتر، ایالت ویسکانسین متولد شد. او در سن 15 سالگی به عنوان یک دانشجوی خاص وارد دانشگاه ویسکانسین شد، که در رشته مهندسی درس میخواند چون مدرسه هیچ واحدی در رشته معماری نداشت. سپس در سن 20 سالگی او به منظور یادگیری زبان کلاسیک سنتی معماری، رفت تا کار به عنوان طراح را در شیکاگو شروع کند. رایت، پس از ازدواج با یک خانواده ثروتمند تاجر در سن 21 سالگی، مؤسسهای را در یک محله انحصاری در شیکاگو تأسیس کرد، و پس از چند سال کار برای تعدادی از شرکت های معماری، دفتر معماری خودش را تأسیس کرد.
برای بیست سال در طبقه بالا خانواده دارای شش فزرند خودش را بزرگ کرد، و در طبقه پایین حرفهء معماری موفقی را با حدود 12 طراح اداره کرد. اینجا، در یک حومهء امریکایی ساده، با بلوط های غول پیکر، چمن های پراکنده، و بدون هیچ پرچینی، رایت تاسال 1900 حدود 60 خانهء پراکنده / گردهمایی ساخت. او رهبر سبکی شد که به عنوان مکتب “چمنزار” شناخته میشود – خانه هایی با سقف های کم شیب و خطوط کشیده که با چشم انداز درمی آمیزد و نماد سبکش در “معماری ارگانیک” شد.
رایت در سن 41 سالگی، در سال 1908، به موفقیت اجتماعی و حرفه ای فوق العاده ای دست یافت. او سخنرانی های بیشماری در دانشگاه های مهم ارائه داد، و بور تحصیلی تِلیِسین – که به خودی خود یک کارگاه اجتماعی رویایی است – را به خود اختصاص داد. در سال 1938 بر جلد مجلهء تایم ، و بعدتر، بر یک تمبر دو سنتی ظاهر شد. تماشایی ترین ساختمانهای دورهء پختگی اش براساس فرم هایی بودند که از طبیعت اقتباس شده بودند، و نیاتش کاملاً رمانتیک، شاعرانه، و به شدت شخصی بودند. نمونه هایی از این ساختمان ها هتل امپراتوریِ توکیو ( 22-1915: تخریب 1968)، و موزهء جاگنهیم نیویورک سیتی (که در سال 1959 کامل شد) است. او تا زمان مرگش در سال 1959، در سن 92 سالگی، به کار کردن ادامه داد، هرچند در آخرین سالهایش زمان زیادی را صرف ارائه سخنرانی و مشهور بودن کرد، همانطور که زمان زیادی را صرف طراحی ساختمان ها کرد. در اصل می توان رایت را یک معمار وابسته به طرز فکر خاصی در نظر گرفت که تأثیرش بی اندازه بود ام شاگردانش اندک بودند.
فرنک لوید رایت (1959-1867) به عنوان تأثیرگذارترین معمار دوره اش، در محلهء روستایی کوچک ریچاَند سِنتر، ایالت ویسکانسین متولد شد. او در سن 15 سالگی به عنوان یک دانشجوی خاص وارد دانشگاه ویسکانسین شد، که در رشته مهندسی درس میخواند چون مدرسه هیچ واحدی در رشته معماری نداشت. سپس در سن 20 سالگی او به منظور یادگیری زبان کلاسیک سنتی معماری، رفت تا کار به عنوان طراح را در شیکاگو شروع کند. رایت، پس از ازدواج با یک خانواده ثروتمند تاجر در سن 21 سالگی، مؤسسهای را در یک محله انحصاری در شیکاگو تأسیس کرد، و پس از چند سال کار برای تعدادی از شرکت های معماری، دفتر معماری خودش را تأسیس کرد.
برای بیست سال در طبقه بالا خانواده دارای شش فزرند خودش را بزرگ کرد، و در طبقه پایین حرفهء معماری موفقی را با حدود 12 طراح اداره کرد. اینجا، در یک حومهء امریکایی ساده، با بلوط های غول پیکر، چمن های پراکنده، و بدون هیچ پرچینی، رایت تاسال 1900 حدود 60 خانهء پراکنده / گردهمایی ساخت. او رهبر سبکی شد که به عنوان مکتب “چمنزار” شناخته میشود – خانه هایی با سقف های کم شیب و خطوط کشیده که با چشم انداز درمی آمیزد و نماد سبکش در “معماری ارگانیک” شد.
رایت در سن 41 سالگی، در سال 1908، به موفقیت اجتماعی و حرفه ای فوق العاده ای دست یافت. او سخنرانی های بیشماری در دانشگاه های مهم ارائه داد، و بور تحصیلی تِلیِسین – که به خودی خود یک کارگاه اجتماعی رویایی است – را به خود اختصاص داد. در سال 1938 بر جلد مجلهء تایم ، و بعدتر، بر یک تمبر دو سنتی ظاهر شد. تماشایی ترین ساختمانهای دورهء پختگی اش براساس فرم هایی بودند که از طبیعت اقتباس شده بودند، و نیاتش کاملاً رمانتیک، شاعرانه، و به شدت شخصی بودند. نمونه هایی از این ساختمان ها هتل امپراتوریِ توکیو ( 22-1915: تخریب 1968)، و موزهء جاگنهیم نیویورک سیتی (که در سال 1959 کامل شد) است. او تا زمان مرگش در سال 1959، در سن 92 سالگی، به کار کردن ادامه داد، هرچند در آخرین سالهایش زمان زیادی را صرف ارائه سخنرانی و مشهور بودن کرد، همانطور که زمان زیادی را صرف طراحی ساختمان ها کرد. در اصل می توان رایت را یک معمار وابسته به طرز فکر خاصی در نظر گرفت که تأثیرش بی اندازه بود ام شاگردانش اندک بودند.